Σε μια εποχή που ο διαλεκτικός λόγος σβήνει, η ντοπιολαλιά της Λέσβου ανθίσταται στην ισοπεδωτική επίδραση της Κοινής Νεοελληνικής, αφού περιλαμβάνεται στις καλύτερα διατηρηθείσες διαλεκτικές ποικιλίες του ελληνόφωνου κόσμου, με ζωντανή, αυθόρμητη διαλεκτική φωνή να ακούγεται από όλους τους Λεσβίους, μικρούς και μεγάλους. Παρ' όλα αυτά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, η λεσβιακή ποικιλία δεν έχει γίνει αντικείμενο συστηματικής γλωσσολογικής μελέτης στον ακαδημαϊκό χώρο. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει το ερευνητικό έργο της καθηγήτριας γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Αγγελικής Ράλλη, λεσβιακής καταγωγής η ίδια με ρίζες από τη Μικρά Ασία, το οποίο η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής με ιδιαίτερη χαρά στήριξε και στηρίζει τα τελευταία πέντε χρόνια. [...] (Από τον πρόλογο του Γιάννη Θεοδοσιάδη-Γιαννέλλη)