Στη «Γαλήνη» ο Βενέζης αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας προσφύγων από τη Μικρασία, που έρχονται να εγκατασταθούν, το 1923, στην έρημη γη της Αναβύσσου. Από την ομαδική απόγνωση ξεχωρίζουν σιγά-σιγά τα πρόσωπα, το πάθος για τη ζωή που πρέπει να συνεχιστεί, τα όνειρα που ριζώνουν για να χτυπηθούν και πάλι από τη μοίρα, η αναζήτηση της λύτρωσης και της γαλήνης. «Συνθετικό έργο επικής έμπνευσης και βιβλικού μεγαλείου», που διαπνέεται από βαθύ ανθρωπισμό, το βιβλίο αγαπήθηκε όσο λίγα στην Ελλάδα και γνώρισε αλλεπάλληλες εκδόσεις, ακόμη και μέσα στην Κατοχή.