Η λέξη «αθλητισμός» προέρχεται από το ελληνικό ρήμα «να παλεύει ή να υποφέρει για ένα βραβείο». Όπως αποκαλύπτει ο Nigel Spivey σε αυτόν τον ελκυστικό απολογισμό των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαία Ελλάδα, το «υποφέρει» το θέτει ήπια. Πράγματι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν τόσο χαριτωμένη εμφάνιση της ελληνικής ομορφιάς όσο ένας πόλεμος που διεξήχθη με άλλα μέσα. Ο Nigel Spivey ζωγραφίζει ένα πορτρέτο των Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων όπως ήταν πραγματικά - σκληρά πλαίσια μεταξύ πικρών αντιπάλων, στα οποία οι νικητές κέρδισαν kudos και ανταμοιβές, και οι ηττημένοι αντιμετώπισαν περιφρόνηση και ακόμη και επίθεση. Η νίκη ήταν σχεδόν αξίζει να πεθάνει, σημειώνει ο συγγραφέας, και αρκετοί αθλητές έκαναν ακριβώς αυτό. Πολλά άλλα καταφεύγουν σε εξαπάτηση και δωροδοκία. Αγωνιζόταν πάντα πικρά και συχνά αιματηρά, οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν μια ιδεαλιστική γιορτή της ενότητας, αλλά μια σύγκρουση στρατιωτικών δυνάμεων σε μια αρένα που δεν ήταν πολύ μακριά από το πεδίο της μάχης. Ο συγγραφέας διερευνά ποια ήταν τα γεγονότα, τους κανόνες για τους διαγωνιζόμενους, την εκπαίδευση και τη διατροφή, τη διάδοση της εξαπάτησης και της δωροδοκίας, τα βραβεία που προσφέρονται, τον αποκλεισμό των "βαρβάρων" και τα πρωτόκολλα για την ομογένεια. Επίσης, ξεφλουδίζει τη μυθολογία που περιβάλλει τους αγώνες σήμερα και διερευνά από πού προέρχεται η τρέχουσα αντίληψή μας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και πώς οι ελληνικές έννοιες της ομορφιάς και της ανταγωνιστικότητας έχουν επηρεάσει τον σύγχρονο πολιτισμό μας. Ως προπονητής κλασικών και αθλητικών στο Cambridge, ο Nigel Spivey έχει μοναδικά προσόντα για να γράψει αυτόν τον ανοιχτό λογαριασμό των Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων. Όποιος ενδιαφέρεται για τον αρχαίο κόσμο ή τους Ολυμπιακούς αγώνες θα γοητευτεί από αυτήν την αποκαλυπτική ιστορία.