Αντρέας Φραγκιάς (Andreas Franghias)
Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2000
Ο Ανδρέας Φραγκιάς (1921-2002) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ, αλλά δεν πήρε το πτυχίο του. Συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση και το 1947 εξορίστηκε στην Ικαρία για οχτώ μήνες. Τη στρατιωτική του θητεία την υπηρέτησε επίσης εξόριστος στη Μακρόνησο. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία από το 1945 και η πρώτη εφημερίδα με την οποία συνεργάστηκε ήταν η Ελεύθερη Ελλάδα, ενώ η τελευταία η Καθημερινή.Επίσης έγραφε στο περιοδικό Αντί, με ψευδώνυμο. Ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Υπήρξε φίλος και συνεργάτης του Άρη Αλεξάνδρου και του Δημήτρη Χατζή.Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με το μυθιστόρημα Άνθρωποι και σπίτια. Ολιγογράφος, ο Αντρέας Φραγκιάς αντλεί τα θέματά του, όπως όλοι οι μεταπολεμική πεζογράφοι, από την πραγματικότητα που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τα μεταπολεμικά τραύματα που δεν πρόλαβαν να επουλωθούν, λόγω της επιβολής της δικτατορίας. Το έργο του κινείται στην κατεύθυνση του ρεαλισμού, μπολιασμένο με πολλά νεωτερικά στοιχεία. Ειδικά στα δύο τελευταία έργα του, το Λοιμό και το Πλήθος, ο Φραγκιάς καταθέτει μια γραφή πολύ προσωπική, με έντονο το φανταστικό στοιχείο, που περιγράφει μοναδικά τον εφιάλτη της απανθρωποποίησης στο σύγχρονο πολιτισμό. Τιμήθηκε με το Α Κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος (1988 για το έργο του Το πλήθος) και το 2000 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του. Έργα του μεταφράστηκαν στα γερμανικά, ρωσικά, ρουμανικά, ουγγρικά και γαλλικά.