Μια αντιπροσωπευτική παρουσίαση διηγημάτων του Ανδρέα Καρκαβίτσα (1866-1922), ενός από τους πιο αξιόλογους πεζογράφους της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, που απέδωσε με ύφος μοναδικό τόσο τη ζωή της υπαίθρου και των χωρικών όσο και τη ζωή της θάλασσας και των ναυτικών. Η ηθογραφία του Καρκαβίτσα διακρίνεται όχι μόνο για τη ζωντάνια του λόγου, τη ρεαλιστική δύναμη της περιγραφής και την παραστατικότητα της εικόνας αλλά και για την πρόθεσή της να συμβάλει στην αφύπνιση του λαού, στην απαλλαγή του από προλήψεις και δεισιδαιμονίες που κρατούν το πνεύμα του φυλακισμένο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)