Εποχή: 600 π.Χ.
Χώρα: Φρυγία
Στη σκηνή έρχεται μια ομάδα δούλων. Στρατιώτες τους φρουρούν με κοντάρια. Οι δούλοι τραγουδούν.
ΔΟΥΛΟΙ: "Ωι ωχ κακό μεγάλο η σκλαβιά
κι ακόμα τρισχειρότερο η δουλεία
απ' τη γλυκιά πατρίδα μου
η μαύρη εξορία...
Α' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Εδώ η καλή πραμάτεια τζάμπα!...
Β' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Τη σήμερον τι δίνεις, άντρες γεροί δουλευταράδες!...
Γ' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Γυναίκες για δουλειές, παιδιά για τα θελήματα...
Α' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Δούλοι καλοί και υπάκουοι, λιγόφαγοι κι ανέξοδοι.
Β' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Τι σου στοιχίζουν, τζάμπα!
Γ' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Κάτι ένα δώσε και για μας, μην πούμε πάει στράφι...
Α' ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Στράφι μην πάν οι κόποι μας από αυτόν τον πόλεμο!...
ΑΦΕΝΤΗΣ: Και πόσα θέλετε γι' αυτούς, έτσι να πούμε όλους μαζί!
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Δεν σου ζητάω όσο αξίζουν... Δυο τάλαντα και κάτι. Κόψε το κάτι, δώσε τα δυο να κλείσει η δουλειά...
ΑΦΕΝΤΗΣ: Μ' ενάμισι τους παίρνω!
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Δεν τα χαλάμε, πάρ' τους κι άντε! [...] (Από την έκδοση)